Leczenie zaburzeń snu
Leczenie bezsenności może obejmować zarówno działania samoorganizacyjne, jak i terapię farmakologiczną, w zależności od przyczyn i nasilenia objawów. Kilka ogólnych strategii leczenia bezsenności znajduje się poniżej.
- Higiena snu: strategia walki z zaburzeniami snu oparta o stworzenie odpowiednich warunków do snu, takich jak utrzymanie regularnego harmonogramu snu, stworzenie spokojnego i komfortowego środowiska sypialnianego, unikanie pobudzających substancji przed snem (kofeina, alkohol itp.) i regularna aktywność fizyczna.
- Terapia poznawczo-behawioralna: ta strategia pomaga identyfikować i zmieniać negatywne przekonania i myśli związane z bezsennością oraz wprowadzać pozytywne nawyki snu. Może obejmować: techniki relaksacyjne, trening umiejętności zarządzania stresem, trening redukcji aktywności umysłowej przed snem (np. medytacja), ograniczenie czasu spędzanego w łóżku na czynności niezwiązane ze snem oraz deprywację snu.
- Farmakoterapia: w niektórych przypadkach lekarz może zalecić krótkoterminowe stosowanie uzależniających leków nasennych w celu złagodzenia bezsenności. Jest to zwykle stosowane jako rozwiązanie tymczasowe i powinno się odbywać pod nadzorem lekarza. Ponadto wykorzystuje się inne, nieuzależniające leki psychotropowe niebędące stricte lekami nasennymi, ale mające działanie ułatwiające zasypianie - np.: leki antyhistaminowe, niektóre antydepresanty oraz niektóre neuroleptyki.
- Neurostymulacja mózgu: niektóre badania sugerują, że TMS może mieć potencjał w redukcji objawów bezsenności poprzez wpływ na aktywność mózgu i regulację nieprawidłowości neurofizjologicznych związanych z bezsennością. Jednak jest to obszar badawczy nadal rozwijający się, a wyniki są bardzo zróżnicowane.
